Onder een stralend lente zonnetje vertrokken de deelnemers op 9 maart om 13 uur aan, wat later zou blijken, de zwaarste Horneland Rally tot nu toe. De eerste 5 tijdcontroles stonden binnen 64 minuten na de start, aanpoten dus. Bij TC 6 bleek dat het veld al flink door elkaar gehusseld was. De top 5 handhaafde zich goed maar ze moesten alle zeilen bijzetten om foutloos kaart te lezen en het tempo erin te houden. Bij TC 10, La Louvière, vielen bij de toppers ook de eerste strafpunten. De uitgedachte route door de uitzetter bleek moeilijk te zijn waardoor de deelnemers van alle kanten de TC in kwamen. Aangezien de route bij de Horneland vrij is mag dat ook. Vanuit hier nog 3 TC’s binnen 60 minuten op weg naar het nieuwe Van Der Valk hotel in Mons om hier te genieten van een rust en een diner. Voor equipe Vaderspinnen-Vanoverschelde bleek de weg naar TC 11 nog een verrassing in petto te hebben, plotseling hadden ze een lekke band wat hun op 2 minuten straftijd kwam te staan.
Het avond traject bestond uit 10 TC’s in 5 uur, wederom een strak tijdschema. In de eerste 2 TC’s vielen weer tijdstraffen echter slechts enkele minuutjes. Bij TC 18 had iedereen tijd over. Het gebied waar in gereden werd was minder moeilijk en de wegen waren goed om door te rijden. Ondertussen waren de deelnemers al in Noord Frankrijk aangekomen. De eerste uitvallers waren een feit, vooral de dynamo’s lieten het massaal afweten. Bij de top veranderde er niets. Ieder punt werd aangedaan en alle TC’s werden binnen de tijd bereikt. Equipe Frank de Boer en Joost de Jong reden een verkeerde weg in, deze weg hield na enkele honderden meters ineens op...een uitstapje in een weiland tot gevolg. Na even vastgezeten te hebben konden ze hun weg weer vervolgen zonder tijdverlies bij de TC erna. De TC’s die volgden was voor niemand echt een probleem, het tijdschema was goed te halen. Omstreeks middernacht kwamen de eerste deelnemers Marle ingereden om hun bolide te voorzien van benzine en de inwendige mens te verwennen met een overheerlijk broodje beenham.
Traject 3, het nacht traject, bestond uit 16 tijdcontroles in een kleine 6 uur. Het bleef regenen gedurende de nacht wat weer automatisch uitvallers tot gevolg had. Het deelnemersveld was uitgedund tot een kleine 50 equipes. De volhouders kregen een prachtig parcours onder de wielen met her en der een moeilijk punt waar scherp moest worden kaartgelezen. De tijdcontroles waren goed te halen en de wegen leken deze nacht alleen voor onze deelnemers te zijn. Bij Doische, omstreeks 5 uur in de morgen, lag het veld ver uit elkaar.
Door de uitvallers waren er veel gaten tussen de deelnemers gekomen. De deelnemers kregen hier een lekker frietje met een snack en de rallywagen werd weer voorzien van benzine.
Voor iedereen komt hierna de moeilijkste periode van de rally, het wordt weer licht en 16 uren strak kaartlezen en sturen eist dan zijn tol. Zo niet voor de top, die wisselde wel van plaats maar bleven dicht bij elkaar, alles was nog mogelijk.
Het ontbijt was voorzien in Maillen op het vliegveld. De uitbater had gezorgd voor een fantastisch ontbijt. Vlak voor het ontbijt was het Waterloo voor equipe Jan Willem Cornelissen en Arthur Denzler. Ze raakte van de weg en hun MG tikte een boom aan met als gevolg dat het wiel onder de auto lag. Ongeschonden stapte de equipe uit de wagen maar verder rijden was onmogelijk. In deze 1½ uur waren er geen verschuivingen in de top.
Traject 4, het ochtend traject, bracht de deelnemers via Fernelmont en via een stukje autobaan naar Beringen in Belgisch Limburg. Vanaf hier nog 4 TC’s richting Weert waar de finish is. Dat dit nog een lastig stukje was bleek uit het feit dat veel deelnemers de verkeerde weg namen in Hechtel-Eksel en daardoor een controle miste. Op de kaart stond slecht 1 weg getekend maar in werkelijkheid kwamen ze uit op een Y-splitsing. Degene die op de kompas reden namen de goede afslag, de andere de verkeerde, zou het venijn dan in de staart liggen. Voor de toppers niet, die reden allemaal de goede weg en kwamen op tijd bij alle TC’s aan. Moe maar voldaan kwamen de equipes die hadden doorgezet om 10.45 aan in Weert. Deze editie was er een die zeker in het boek der Anekdotes gaat komen.
Winnaars van deze zware editie waren Kurt Vanderspinnen en Bjorn Vanoverschelde, op de 2e plaats in de sportklasse equipe Alexander Leurs en Bart den Hartog en op de 3e plaats Wolfgang Heinz en Marc Stoll. In de tourklasse ging de overwinning naar Dirk Vanrobaeys-Lieven Vanrolleghem, 2e werden Frank Moonen en Gijs Opheij en op de 3e plaats Frank Cornips en Robbert-Jan Helten.
Deze hele zware editie werd gekenmerkt door heel veel uitvallers. Slechts 41 equipes haalde de finish in Weert. Traject 1 bleek kaartleestechnisch moeilijk waardoor veel deelnemers in tijdnood kwamen en achter de feiten bleven aanlopen (rijden). De doorzetters werden beloond met een prachtig avond-nacht en morgentraject en waren de perikelen van traject 1 snel vergeten. Desalniettemin heeft de organisatie lering getrokken uit deze editie en zal er alles aan doen om de 2019 editie wederom een vertrouwde, iets minder zware, Horneland Rally uit te zetten.